Tag Archief van: zelfzorg

Mijn hart bloedt. Het bloedt omdat ik de ene na de andere vrouw tegenkom die zichzelf compleet voorbij loopt in de zorg voor anderen.

De kinderen vragen en moeten van alles, elke dag, de hele dag. Hun partner zit niet lekker in zijn vel. Moeders vraagt tijd en aandacht. De ene vriendin is net gescheiden, de ander heeft gedoe op haar werk en weer een ander twijfelt over zowat alles in haar leven. De buurvrouw is slecht ter been. En de wereld staat in brand: oorlog, armoede, criminaliteit, natuurrampen en andere ellende.

Ze kunnen het niet aanzien, deze vrouwen. Ook hun hart bloedt. En ze gaan zorgen, alles wat ze in zich hebben. Zorgen voor de kinderen, 24/7. Hulpjuf bij een uitje op school, kinderen laten logeren en leuke uitjes doen. Halen en brengen naar sportclubjes en muziekles. Daarnaast natuurlijk het huishouden en zorgen dat er eten op tafel staat. Man wordt stiekem vaak ontlast: “Blijf jij maar lekker zitten op de bank, ik doe de afwas wel even alleen.”

Haar moeder wordt minstens twee keer per week gebeld en een keer per week gaat ze even op de koffie. Ze heeft een luisterend voor alle vriendinnen die hun sores even kwijt moeten en haar advies goed kunnen gebruiken.

Ze helpt klussen in het nieuwe huurhuis van pas gescheiden vriendin (terwijl haar eigen huis eigenlijk ook wel een verfje kan gebruiken). En vanmiddag doet ze even boodschappen voor de buurvrouw (“Ik moest toch al naar de Appie.”). Komende zaterdag helpt ze een dagje rotzooi ruimen in de wijk…

Elk gesprek sluit ze af met: “Als er iets is, dan weet je me te vinden, hè?!” Om vervolgens elke dag even te appen: “Ha lieverd, hoe gaat het vandaag? Kan ik iets voor je doen?”

Herkenbaar?
En ben je er eigenlijk best een beetje heel erg MOE van?

Dan ga ik nu even streng voor je zijn.
STOP DAARMEE!
Nu meteen.
Stop met zorgen voor anderen, terwijl je niet aan jezelf toekomt.
Want je wordt slachtoffer van je eigen goedheid.

Ik weet het, want ik was daar. Wanneer je ziet wat een ander kan helpen, voelt het haast asociaal om dat niet te geven. Maar laat me je dit vragen: als je alles weggeeft, waar blijf jij zelf dan? Als je steeds voor anderen zorgt, laat je jezelf dan niet ongelooflijk in de kou staan? Over asociaal gesproken…

Luister. Iedereen heeft zijn eigen shit in het leven. En als je wilt kun je elke minuut van de dag en elk zuchtje energie besteden aan de shit van een ander (en dan nog tijd tekort komen).

En dat mag. Absoluut. Maar als je merkt dat je niet aan jezelf toekomt, of vaker wel dan niet doodmoe bent, dan is het tijd dat je andere keuzes gaat maken.

Dan mag je ervoor kiezen om de ander even haar eigen shit te laten opruimen, of bij iemand anders voor hulp aan te kloppen. Totdat jij haar daar weer bij wilt en kunt helpen. Tot die tijd ga jij zorgen voor jezelf en je kinderen. In die volgorde. En ik durf te wedden dat je daar je handen vol aan hebt.

Echt waar. Het zal je goed doen.

En onthoud:
Je bent het waard om goed voor jezelf te zorgen.
Je bent het waard om te rusten.
Je bent het waard om te kiezen voor jezelf.
Je bent het waard om ‘nee’ te zeggen, ook al voelt dat niet altijd fijn.
Je bent het waard om te stralen en plezier te hebben in het leven.

Take care. En zorg dat jouw leven leuk blijft.