Tag Archief van: zelfliefde

Dorien Bastiaans

Ik hou van mij! Ook al ben ik zwaarder dan ooit.

“Als ik geweten had dat ik zo’n mooi lijf had, had ik er veel meer van genoten.” Ik hoor het mezelf zeggen, huilend in de jacuzzi van het huisje waar Man en ik een nachtje verblijven.

Als meisje, tiener en jong volwassen vrouw heb ik altijd moeite gehad met hoe mijn lijf eruit zag. Het was te dik, vond ik. En daarom lelijk. Ik was lelijk. En daarom niet de moeite waard om van te houden.

Ik flirtte niet met jongens

Ik legde me er al bij voorbaat bij neer dat geen enkele jongen of man (seksueel) geïnteresseerd was in een lelijkerd als ik. Ik flirtte niet met jongens, stuurde nooit een Valentijnskaart, vroeg nooit iemand mee uit, laat staan om verkering. Ik durfde eigenlijk amper met jongens te spreken. Toen ik een jaar verkering had met mijn eerste vriendje, was ik ervan overtuigd dat hij zou zeggen: “Zo, ik heb de weddenschap met mijn vrienden gewonnen. Ik ga nu dat kratje bier ophalen. Doei.”

Het is jammer dat ik nu pas begrijp wat ik toen niet kon zien:
Dat mijn lijf heel prima, normaal én vrouwelijk was en mijn voorkomen sprankelend, enthousiast en energiek.
Dat liefde iets is dat weinig met de buitenkant te maken heeft.

De leugen die ik mezelf voorhield

Gisteren ben ik 48 geworden. In de laatste 20 jaar heb ik heel veel effort gestoken in houden van mezelf. Tot een paar jaar terug dacht ik dat houden van mezelf alleen maar kon als ik 10 of 15 kilo lichter zou zijn. Dat een slank lichaam noodzakelijk was voor een liefdesverhouding met mezelf. Ik heb ontdekt dat dat een leugen is.

Ik ben zwaarder dan ooit en houd eindelijk van mezelf
Na het overlijden van mijn vader en nu ik in de overgang ben, is mijn lichaam met nog eens zo’n 10 kilo uitgebreid. Ik ben zwaarder dan ooit. En ik ben er net achter gekomen dat ik – eindelijk – van mezelf houd. Echt. Oprecht. Diep. Warm.

Ik. Hou. Van. Mij.

Het is gek. En ergens ook heel normaal. Maar vooral heel fijn om te kunnen houden van mezelf, ondanks dat ik nog steeds niet houd van mijn lichaam. Het houden van zit een treetje dieper, merk ik. Bij mijn essentie. Bij wie ik ben, in mijn kern. Mijn wezen.

Steeds meer ‘mij’ om van te houden

En raar maar waar: dan is het ineens heel makkelijk om van mezelf te houden. Ondanks dat pondje meer op mijn heupen. En op mijn billen. En op mijn dijen. En op mijn buik. En onder mijn kin. 😆 Het doet er steeds minder toe. Want er is simpelweg steeds meer om van te houden. Zowel in de letterlijke als in de figuurlijke zin.

Ik ben veel meer dan wat je aan de buitenkant ziet

Steeds meer ga ik namelijk zien wie ik werkelijk ben. En dat is zo veel meer dan dat wat je aan de buitenkant kunt zien. Ik ben liefdevol, wijs, zacht en krachtig tegelijk, grappig, ik schrijf leuk en overzie en begrijp zaken. Ik ben behulpzaam en zorgzaam en ben uniek in heel veel dingen. En eigenlijk vind ik al die dingen reuzeleuk aan mezelf.

De dingen die ik niet leuk vind aan mezelf, die kan ik steeds vaker met compassie bekijken. En ik voel op een dieper level steeds meer dat ik precies goed ben zoals ik ben. En dat alles samen, zorgt ervoor dat ik van mezelf houd. Echt en oprecht. En dat maakt het leven ineens een stuk leuker!

Een eerste stap naar houden van jezelf:

Vind jij het moeilijk om te houden van jezelf? Maak dan eens een lijstje van alle leuke, interessante, grappige kanten van jezelf. Van je talenten en kwaliteiten. De complimentjes die je wel eens krijgt. Wees niet te bescheiden: maak de lijst zo lang als je zelf wilt. En wees niet bang om anderen in te schakelen om je te helpen met je lijst.

Klaar met opsommen? Lees de lijst dan zo vaak als nodig hardop en met aandacht aan jezelf voor. En laat het maar helemaal binnenkomen! Wentel je erin. Laaf je eraan. Net zo lang tot je je waarde gaat voelen en het kwartje valt: ik ben het waard om van te houden! En je het werkelijk gaat voelen, diep van binnen.

IK HOU VAN MIJ!

 

Meer lezen over zelfliefde? Kijk dan ook eens naar mijn blog I love you, just the way you are .

Mr Darcy uit de film Bridget Jones' Diary: "I like you... just as you are"

Het blijft een klassieker, hoor, die heerlijke feelgood movie Bridget Jones Diary. Vooral dat moment waarin Marc Darcy zijn liefde aan Bridget bekent met de woorden: “I like you very much… just as you are”. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar de tranen stromen mij steeds opnieuw over de wangen, hoe vaak ik deze scène ook zie.

Want is dat niet wat we allemaal willen; ons geliefd voelen precies zoals we zijn? Zonder opsmuk, poespas, en gedoe? Zonder ons beter te hoeven voordoen dan we zijn, of ons aan te passen aan wat we denken dat van ons wordt verwacht? Hoe bevrijd zouden we ons dan voelen?

Nee, serieus: sluit je ogen eens even en stel je eens voor hoe dat zou voelen. Als jij jezelf mag zijn, zonder angst voor afwijzing. Waar of met wie je ook bent?

Pffffoeiiiii…

Velen van ons zijn opgegroeid met het idee dan we rekening moeten houden met anderen en ons moeten aanpassen aan onze rol, als vrouw, dochter, buurmeisje, vriendin, echtgenote, moeder*. We hebben onszelf afgeleerd om onszelf te zijn. Omdat dat niet goed genoeg zou zijn.

Maar laat me je één ding vertellen: je BENT goed genoeg. Omdat je gemaakt bent zoals je bent. Ik zeg dan altijd een beetje gekscherend: “God maakt geen fouten.” Maar ik meen het wel. Je bent precies goed voor dat waarvoor je hier bent.

Je bent gemaakt om jouw ding te doen hier op aarde. Niet ondanks, maar dankzij je tekortkomingen, je uitdagingen en de obstakels die je tegenkomt op je pad. Je hebt precíes in huis wat je nodig hebt om het te maken, to ROCK this f*cking life at this planet.

Dus. Wat ik jou wens – alle dagen vanaf nu – is dat jij je vrij voelt om jezelf te zijn. En dat het je steeds minder boeit wat een ander daarvan vindt. Zodat je een vrijheid gaat ervaren, die je nog nooit hebt ervaren (behalve toen je baby was en je je er nog niet bewust van was dat scheetjes laten in gezelschap sociaal gezien not done is…)

Geniet! Van alles wat je bent.

* Lees hier net zo makkelijk ‘man, zoon, buurjongen, vriend, echtgenoot, vader’.

Sommige woorden hebben een heel grote verborgen waarde….
Zoals deze: ‘als ik heel eerlijk ben….’
Ik hoor mensen deze zin vaak een beetje tussen neus en lippen door zeggen, maar de woorden die op deze zin volgen, zijn vaak van heel groot belang!
Want na de zin áls ik heel eerlijk ben…’ volgt vaak wat je werkelijk belangrijk vindt.

Als ik heel eerlijk ben, blijf ik vanavond liever thuis.
Als ik heel eerlijk ben, heb ik helemaal geen zin meer in deze relatie/vriendschap.
Als ik heel eerlijk ben, wil ik hier eigenlijk geen tijd/energie aan besteden.
Als ik heel eerlijk ben, wil ik liever in mijn eentje in een ver zonnig land mijn kerst doorbrengen dan in Nederland met mijn familie.
Als ik heel eerlijk ben, ga ik liever vroeg naar bed.
Als ik heel eerlijk ben, vind ik mijn baan al jaren tenenkrommend saai.

Herken je hem, dat korte zinnetje met die grote betekenis?
Let er eens op wat jouw belangrijkste ‘als-ik-heel-eerlijk-ben-nen’ zijn op dit moment. En als je uitkomt bij iets wat je niet wilt – bijvoorbeeld stappen met vrienden deze zaterdagavond – mag je onderzoeken wat het dan is wat je wél wilt! De hele avond Netflixen op de bank, onder een warm zacht dekentje met een kopje thee, bijvoorbeeld. Of vroeg naar bed met een boek.

Kortom: jouw ‘als ik heel eerlijk ben’ helpt je enorm bij het ontdekken wat je wél wilt. En soms is dat antwoord makkelijk te vinden, soms wat moeilijker. Bijvoorbeeld bij het vinden van een baan die je wel vervulling geeft, of het ontdekken wat een relatie voor jou dan wél de moeite waard maakt.

Laat het gewoon maar eens wat sudderen in je binnenste de komende dagen. Als je er zelf niet uitkomt en je graag hulp krijgt bij het vinden op een antwoord op jouw vraag, kijk ik graag met je mee.

Mijn hart bloedt. Het bloedt omdat ik de ene na de andere vrouw tegenkom die zichzelf compleet voorbij loopt in de zorg voor anderen.

De kinderen vragen en moeten van alles, elke dag, de hele dag. Hun partner zit niet lekker in zijn vel. Moeders vraagt tijd en aandacht. De ene vriendin is net gescheiden, de ander heeft gedoe op haar werk en weer een ander twijfelt over zowat alles in haar leven. De buurvrouw is slecht ter been. En de wereld staat in brand: oorlog, armoede, criminaliteit, natuurrampen en andere ellende.

Ze kunnen het niet aanzien, deze vrouwen. Ook hun hart bloedt. En ze gaan zorgen, alles wat ze in zich hebben. Zorgen voor de kinderen, 24/7. Hulpjuf bij een uitje op school, kinderen laten logeren en leuke uitjes doen. Halen en brengen naar sportclubjes en muziekles. Daarnaast natuurlijk het huishouden en zorgen dat er eten op tafel staat. Man wordt stiekem vaak ontlast: “Blijf jij maar lekker zitten op de bank, ik doe de afwas wel even alleen.”

Haar moeder wordt minstens twee keer per week gebeld en een keer per week gaat ze even op de koffie. Ze heeft een luisterend voor alle vriendinnen die hun sores even kwijt moeten en haar advies goed kunnen gebruiken.

Ze helpt klussen in het nieuwe huurhuis van pas gescheiden vriendin (terwijl haar eigen huis eigenlijk ook wel een verfje kan gebruiken). En vanmiddag doet ze even boodschappen voor de buurvrouw (“Ik moest toch al naar de Appie.”). Komende zaterdag helpt ze een dagje rotzooi ruimen in de wijk…

Elk gesprek sluit ze af met: “Als er iets is, dan weet je me te vinden, hè?!” Om vervolgens elke dag even te appen: “Ha lieverd, hoe gaat het vandaag? Kan ik iets voor je doen?”

Herkenbaar?
En ben je er eigenlijk best een beetje heel erg MOE van?

Dan ga ik nu even streng voor je zijn.
STOP DAARMEE!
Nu meteen.
Stop met zorgen voor anderen, terwijl je niet aan jezelf toekomt.
Want je wordt slachtoffer van je eigen goedheid.

Ik weet het, want ik was daar. Wanneer je ziet wat een ander kan helpen, voelt het haast asociaal om dat niet te geven. Maar laat me je dit vragen: als je alles weggeeft, waar blijf jij zelf dan? Als je steeds voor anderen zorgt, laat je jezelf dan niet ongelooflijk in de kou staan? Over asociaal gesproken…

Luister. Iedereen heeft zijn eigen shit in het leven. En als je wilt kun je elke minuut van de dag en elk zuchtje energie besteden aan de shit van een ander (en dan nog tijd tekort komen).

En dat mag. Absoluut. Maar als je merkt dat je niet aan jezelf toekomt, of vaker wel dan niet doodmoe bent, dan is het tijd dat je andere keuzes gaat maken.

Dan mag je ervoor kiezen om de ander even haar eigen shit te laten opruimen, of bij iemand anders voor hulp aan te kloppen. Totdat jij haar daar weer bij wilt en kunt helpen. Tot die tijd ga jij zorgen voor jezelf en je kinderen. In die volgorde. En ik durf te wedden dat je daar je handen vol aan hebt.

Echt waar. Het zal je goed doen.

En onthoud:
Je bent het waard om goed voor jezelf te zorgen.
Je bent het waard om te rusten.
Je bent het waard om te kiezen voor jezelf.
Je bent het waard om ‘nee’ te zeggen, ook al voelt dat niet altijd fijn.
Je bent het waard om te stralen en plezier te hebben in het leven.

Take care. En zorg dat jouw leven leuk blijft.

Ik ben gaan wandelen in Zuid-Limburg. In mijn eentje. Drie hele dagen heb ik mezelf cadeau gedaan. Om even bij te komen, op te laden, te voelen waar ik sta en van daaruit te ervaren welke kant ik op mag bewegen. Heerlijk vind ik dat; even alle aandacht voor mezelf, zonder afleiding, zonder ruis, zonder anderen die wat van me verwachten. Ik heb het nodig. Zo nu en dan.

Van vele kanten kreeg ik reacties. Vrouwen die zich bewonderend uitlieten en aangaven dat zelf ook wel te willen. Maar ook reacties van mensen die zich afvroegen of dat wel kan, met een gezin om voor te zorgen? Die vraag hield me gisterenochtend bezig, terwijl ik op een bloedmooie plek in het bos zat, met een Mariabeeld tegenover me in een nis in de mergelwand. Ik staarde naar haar, terwijl de volgende boodschap me binnenviel:

“Lieve Kind,

Je hoeft je niet schuldig te voelen dat je iets voor jezelf doet. Dit is een prachtige manier om jezelf in je beste staat te brengen. Bezinning en selfcare staan bovenaan om inzetbaar en liefdevol naar anderen te kunnen blijven. Pas als jij goed zorgt voor jezelf, kun je er ook helemaal voor anderen zijn. Wees je daarvan bewust.

Jullie leven in een wereld waarin iedereen alsmaar doorrent en jullie staan amper stil om even op adem te komen. Terwijl dat stapje terug doen juist nodig is om weer vooruit te kunnen.

Voor iedereen ziet zo’n stapje terug er weer anders uit. Het is heel persoonlijk hoe eenieder ’tot zichzelf’ komt. De één sport, de ander vrijt, wandelt, speelt, leest, schrijft, schildert, puzzelt, mediteert, of maakt muziek.

Hoe dan ook: vind dát wat past bij jou en maak daar tijd voor. Liefst elke dag. Ja, je leest het goed! Elke dag mag je een moment tijd vrijmaken voor jezelf, om dat in te vullen op een manier die goed voelt voor jou, voor jouw levensvreugde.

Let op: het is wél de bedoeling dat je iets kiest wat jou persoonlijk iets oplevert zoals rust, inzicht, vreugde, ontspanning… (Dus bijvoorbeeld niet sporten met als doel een strak lichaam te krijgen, maar sporten met als doel te ontspannen en tot jezelf te komen. Voel je het verschil?)

Voel goed voor jezelf met welke intentie je jouw moment voor jezelf invult. Wat die intentie is belangrijk. Liefde voor jezelf, dat is een prachtintentie. Want jij en de ander zijn één. We zijn allemaal verbonden en dat is waarom jouw ‘kiezen voor jezelf’ niet egoïstisch of slecht voor de ander kán zijn. Dat is simpelweg onmogelijk.

En ja, anderen in je omgeving kunnen naar reageren, zich tekort gedaan voelen. Maar, lieve Kind, vóel hoe dat niets met jou te maken heeft, maar enkel met hun eigen onvrede. Zij komen iets tekort en hopen dat jij dat gat voor hen wilt dichten. Dat mag je niet vragen van een ander, omdat het een onmogelijke taak is. Een ander kan jouw gaten nooit vullen, net zo goed als jij dat niet bij een ander kan. Ieder heeft zijn eigen gaten te dichten. Jij de jouwe en de ander die van hem*.

Als een ander vervelend reageert op jouw keuze voor jezelf, mag je hem liefdevol wijzen op zijn eigen verantwoordelijkheid. Zeg simpelweg dat hij* zichzelf ook waardevolle momenten cadeau mag doen. Hoe mooi wordt de wereld dan?

Hoe meer liefde, levensvreugde en rust we onszelf cadeau doen, hoe meer we ervan kunnen weggeven aan onze geliefden.

Dus begin vandaag nog. En ervaar hoe snel jouw hart gevuld wordt met liefde. En hoe snel jouw gevoel van voldoening en ontspanning en levensvreugde toeneemt. Doe het maar. Je bent het meer dan waard.”

Ik vind het een prachtboodschap. En jij? Hoe maak jij tijd vrij voor jezelf en de dingen die jij leuk vindt om te doen? Of vind jij het ook lastig om tijd vrij te maken voor jou en jou alleen? Fijn als je het met me deelt. Misschien kunnen we samen een manier verzinnen die jou helpt om de ruimte te nemen die je nodig hebt en je levensvreugde te vinden. Op een manier die bij je past.

* Bij elke hij/hem/zijn kun je net zo makkelijk zij/haar/haar lezen.