Tag Archief van: mindfulness

meditatie bij zonsopkomst in de Loonse en Drunense Duinen
Bomen knuffelen

Bomen knuffelen

“Oh nee, we gaan toch geen bomen knuffelen, hè?!”

Ik werk in het bos. Mét de natuur. En ja, werken met de natuur, dat betekent dat er interactie is. Want alleen kijken naar bloemen en bomen, dat kun je zelf ook wel.

Ik werk met de natuur, omdat zij ons veel kan laten zien. Zij spiegelt ons en reflecteert als het ware wat er speelt in ons.

Maar ze laat ons ook voelen. Als jij met je rug tegen een boom gaat zitten en je openstelt – met een open en nieuwsgierige blik kunt ervaren – dan voel je een bepaalde sensatie in je lijf. Die sensatie voelt anders bij een eik, bij een wilg, bij een berk of bij een beuk.

Wanneer je dieper wilt leren voelen in je lijf, dan kun je hiermee experimenten. Ga maar eens bij verschillende bomen staan en voel… En laat je vooral verrassen door wat er gebeurt in je lichaam.

Werken met de natuur en er contact mee maken, is in feite niets anders dan werken met je lijf, met jouw gevoel. Het helpt je contact maken met jóuw basis, jouw natuur. En dus dichter te komen bij wie jij werkelijk bent en wat jij werkelijk wilt.

Daarvoor hoef je geen bomenknuffelaar te worden. Maar het mág wel, natuurlijk. Want stiekem voelt het heerlijk, zo’n knuffel van een boom.

blog-gun-jezelf-de-wereld

We lopen door het bos, mijn twee cliënten en ik. And it has been a while. A long while… Normaal gaan we eens per maand samen het bos in, maar het is nu al maanden geleden. Was het begin van dit jaar? Of einde van het vorige jaar zelfs? We komen er niet uit.

‘Een gekke tijd’, daar doen we het in eerste instantie mee af. Corona, kinderen thuis, druk met werk – ook aan huis, maar daarom niet minder. Manlief óók druk. En ondertussen vragen het huishouden, de boodschappen en al die ballen die we normaal gesproken hooghouden ook nog steeds aandacht. Pff… “Ik kom maar niet aan mezelf toe”, verzuchten we naar elkaar.

Maar dat is gek. Ergens. Afgezien van de afspraken die ik voor mijn werk hebt gemaakt, bepaalt niemand anders dan ik waar ik mijn tijd aan besteed. Mijn man niet, mijn kinderen niet, het stof op de vensterbanken niet. Jaaaaa, ze vragen mijn aandacht. Roepen me soms. Met lange, harde uithalen. Absoluut. Maar dwingen kunnen ze me niet.

IK bepaal uiteindelijk of ik nu op de bank plof met een goed boek, een kopje koffie bij de buurvrouw ga drinken, een wandeling of fietstochtje maak, een spelletje met de kinderen doe, of de stofzuiger en de Cif tevoorschijn haal. IK en IK alleen. Eens?
Wat maakt het dan zo moeilijk soms om te kiezen voor dat bad, die fijne film, of die massage voor onszelf, in plaats van de boodschappen, het huishouden, de kinderen, onze ouders of wat dan ook?

Weet je wat ik denk? Ik denk dat we:
1. De ander vaak belangrijker vinden dan onszelf.
2. Zelf proberen in te vullen wat de ander wil.
3. Kiezen voor de oplossing waarvan we denken dat die de ander het minst pijn doet.

Herkenbaar? Mooi. Want dan is de oplossing eigenlijk heel eenvoudig:
1. Zet jezelf op die eerste plek.
2. VRAAG de ander wat zijn/haar behoeften zijn.
3. Kijk waarvoor jij WILT kiezen.

En let daarbij vooral op die WIL. Te vaak doen we dingen omdat we denken dat de ander dat van ons verwacht of dat fijn vindt. Dat we dan iets doen wat we niet zo prettig vinden en soms helemaal niet doen wat we zelf wensen, dat nemen we dan maar op de koop toe.

Als jij jezelf herkent hierin, VOEL dan eens wat dat met jou doet? VOEL eens hoe het is om steeds voor die ander klaar te staan, steeds de zorg voor de ander vóór die voor jezelf te laten gaan, steeds jezelf als sluitpost te behandelen? Als in: “Als ik nog wat tijd en energie en geld over heb, dan kan ik het misschien wel voor mezelf gebruiken?”

VOEL eens hoe je jezelf hierop laat leeglopen. VOEL eens hoe je jezelf hiermee in de kou laat staan. En als je dat moeilijk vindt: stel jezelf dan eens voor als een kind. Hoe zou die zich voelen als dit zijn plek is; altijd achteraan? Juist: in de steek gelaten. Niet de moeite waard. Moe, verdrietig, alleen…

Als jij het niet doet,
wie zorgt er dan voor jou?

Ik hoop ergens dat jij je niet herkent in deze tekst. Maar als het wel zo is, dan is het niet iets om je voor te schamen. Je staat niet alleen. Echt niet. En het goede nieuws is: je kunt het zelf veranderen! Nu direct! Door NU te bepalen dat jij ook de moeite waard bent. En door nu te kiezen voor jezelf.
Daar doe je niemand mee tekort. De liefste mama is een blije mama, de meest sexy vrouw een blije vrouw, de fijnste vriendin een blije vriendin, en de meest liefdevolle dochter een blije dochter (lees hier net zo makkelijk papa, man, vriend, zoon).

Dus. Dit gezegd hebbende. Wat is het eerste wat jij gaat doen? Helemaal voor jezelf? Omdat jij daar zin in of behoefte aan hebt? Waar ga jij jezelf blij mee maken? Kies maar; de wereld is van jou. Laat je het me weten?

spiritueel coach in Breda

Gisteren vertelde een vriendin me dat ze veel onrust in haar lijf voelde. Wist ik misschien waar dat vandaan kwam? Het is een bezig bijtje, die vriendin van me. Met veel interesses, energie en wensen. En dus was mijn tegenvraag: “Zit je wel eens stil? Stil stil? Als in dat je even echt helemaal niets doet?” Jawel, antwoordde ze, alleen heb ik dan meestal wel mijn gsm in mijn handen…

Geen seconde vrije tijd
In het leven van nu, in deze maatschappij, zijn er ontzettend veel zaken die onze aandacht vragen. Met onze gsm’s binnen handbereik, ligt de wereld aan onze voeten. En daar gebeurt een boel, in die wereld. Tel daarbij op dat wat er dagelijks gebeuren moet in en om huis, voor het werk, de kinderen, onze families, onszelf, voor de aankomende feestmaand en je houdt geen seconde vrije tijd over.

Tot het moment dat je daar zelf voor gaat kiezen. En dat gaat een gouden moment zijn in je leven, ik beloof het je. Want zodra je momenten gaat creëren voor jezelf, waarin je niets anders hoeft dan enkel even te ZIJN, gebeurt er wat. Je gaat voelen wat er speelt in je. Waar je lijf behoefte aan heeft. Waar je ziel behoefte aan heeft. Wat de juiste dingen zijn om je tijd en energie aan te besteden. En welke zaken je beter kunt laten vallen.

Hoe wil jij jouw tijd besteden?
Er ontstaat ruimte, die je mag invullen zoals jij wilt. Als je slim bent, ga je in stilte voelen hoe je jouw tijd, jouw leven wilt invullen. Laat je lichaam, je gevoel spreken. Wat vind jij belangrijk? Waar heb je behoefte aan? Waar word je blij van? Als je nergens naar hoeft te kijken, wat zou je dan nu het allerliefste doen? Voel je het? Begint het te bruisen in je buik, krijg je kippenvel of maakt je hart een sprongetje? Dan is dát precies wat je mag gaan doen.

Zoek de stilte op
En je zult beloond worden. Oh boy, wat ga je beloond worden. Want zodra je dingen gaat doen die goed zijn voor jóu, word je leven ineens een stuk rijker. Je voelt je energieker, meer voldaan en gelukkiger. Voel je daar wat voor? Ja? Dan hoef je dus maar één ding te doen: zoek de stilte op.

Ehm… is dat niet eng?

Niet de stilte maar onze gedachten veroorzaken angst
Ja zeker, het kan spannend zijn om naar die stilte te gaan. Want wie weet wat je dan tegenkomt? Zal ik je wat verklappen? De stilte is niet hetgeen waar je bang voor hoeft zijn. Van de stilte in jezelf heb je in feite niets te vrezen. Deze is alleen maar vredig; daar is alles goed en hoeft niets veranderd te worden. Het zijn onze gedachten die angst veroorzaken. En als je die leert kennen en je bewust wordt van wat je mind je dagelijks toeschreeuwt, dan is er eigenlijk niets aan de hand. Want dan kun je zien dat het enkel gedachten zijn. En die hoef je echt niet altijd te geloven.

Zet vandaag nog die eerste stap. Leg je gsm weg, zoek een plekje waar je niet gestoord wordt en word stil. Komen er gedachten? Stuur je aandacht dan naar je ademhaling, naar wat je ziet of hoort, of naar je voeten. Vind je het eng of moeilijk? Ik help je graag. Loop een keer met me het bos in, dan laat ik je de stilte in jezelf ervaren. Ik beloof dat je er heel blij van wordt.