Ik lig ’s nachts vaak wakker. Piekerend over de vraag of ik wel succesvol ben. In mijn werk, als moeder, als dochter, als echtgenote…Vanochtend journalde ik erover. En ik besefte dat ik succesvol zijn afmeet aan de definitie van succes in de maatschappij waarin ik leef. Daar is succes vaak: de carrière die je maakt, het salaris dat je verdient, het aantal klanten of volgers dat je hebt, het niveau van de opleiding die je kinderen genieten.
Tijdens het schrijven besefte ik dat het nogal kortzichtig is om mijn succes van die definities te laten afhangen. Want als je goed kijkt, is het succes van de maatschappij waarin we leven vrij plat, als het ware. Het is de meetbare, vrij oppervlakkige, door mensen bedachte meetlat waarlangs je je leven kunt leggen om te bepalen of je nog wat waard bent.
En dat is jammer. Jammer omdat er zo veel meer waardevols is in het leven. Misschien zelfs wel waardevoller, rijker, voller.
Een leven waarin je iets betekent voor anderen bijvoorbeeld, of je daar nu geld voor ontvangt of niet.
Een leven waarin je jezelf ontwikkelt en blijft ontwikkelen. Waarin je tegenslagen aangaat; valt en weer opstaat, steeds opnieuw.
Een leven waarin je er bent voor je kinderen en hen laat voelen dat ze ertoe doen, welke opleiding ze ook doen, welk beroep ze ook (gaan) uitoefenen. Waarin je geliefden laat voelen dat ze ertoe doen en er voor hen bent als het nodig is.
Als je in staat bent de diepte in te duiken, je schaduwkanten te onderzoeken, de shit die je overkomt in de ogen te zien, je kwetsbaar durft op te stellen tegenover een ander zodat die zich gezien voelt, je hart te openen en de werkelijke verbinding aan te gaan…
Als je het leven aangaat precies zoals het komt, met alle hoogte- en dieptepunten…
Dan ben je in mijn ogen super waardevol en dus ook supersuccesvol. Ook als je geen 10K a month verdient.
Misschien wel juíst. Omdat de focus op geld en status ons vaak zand in de ogen strooit voor dat wat werkelijk belangrijk is: het leven zelf. Wij. Verbinding. Liefde. Er zijn voor een ander. Er zijn voor jezelf. Moedige stappen durven zetten. Durven kiezen voor je eigen weg, ook als snappen mensen om je heen daar helemaal niets van.
Je snapt het al: ik ben niet diegene waarvan je op LinkedIn denkt: die heeft het gemaakt! Ik heb geen carrière doorlopen die klom en klom. Ik heb geen auto van de zaak. Ik heb geen vijfduizend volgers. Maar tóch voel ik me zeer geslaagd in het leven. Omdat ik zie waar ik vandaan kom en waar ik sta vandaag, als mens. En hoeveel mensen ik heb mogen helpen op hun pad. Als ik zo naar mijn leven kijk, dan ben ik freaky trots op mezelf. Succesvol? Ik? Hell yeah!
Vraag aan jou:
Wanneer is voor jou jouw leven succesvol?