One day at a time
Anderhalf jaar geleden zat ik met de handen in het haar. Ik voelde met mijn hele lijf dat ik vol voor mijn bedrijf wilde gaan. Want mensen verder helpen op hun levenspad, daar word ik enorm blij van. Maar vanaf het moment dat ik mijn vaste baan opzegde, voelde ik de druk. Mijn ‘gehobby’ moest nu echt een bedrijf worden. Met een visie, een duidelijk aanbod en uiteindelijk een inkomen waarvan ik de hypotheek kan betalen.
Dat was het moment dat het denken het overnam van mijn enthousiasme. Ik probeerde te achterhalen welke kant ik op wilde. Hoe moest mijn bedrijf er over vijf jaar uitzien? En over tien? Ik was ervan overtuigd dat als ik dat helder had, ook duidelijk werd welke stappen ik nu zou moeten zetten om daar uiteindelijk te komen. En ik dacht en ik dacht… en ik dacht nog wat meer. Tot ik compleet stilviel. Dat heeft ruim een jaar geduurd…
Als ik nu terugkijk op die tijd, besef ik waar het mis ging. Er is niet zoiets als een glazen bol waarin je kunt zien wat de toekomst brengt. Want die toekomst bestaat nu nog helemaal niet. En toch denken we er veel over na. Omdat we geen fouten willen maken, niet voor verrassingen willen komen staan, graag ook zo snel mogelijk bij de juiste uitkomst willen zijn zonder tijd te verspillen.
Maar een leven creëren gaat niet zoals je een huis bouwt: vandaag maken we het ontwerp, volgende week kopen we de materialen, dan starten we met bouwen en over een half jaar trekken we erin. Een leven bouw je stap voor stap. Door elke dag opnieuw te voelen waar je staat, wat je nodig hebt, welke richting het leven je zachtjes in duwt. One day at a time. Omdat je jezelf ook ontwikkelt en je misschien dingen overkomen waardoor je morgen wellicht iets heel anders wilt dan je vandaag kunt bedenken.
Als je jezelf voorneemt vandaag te leven en enkel te voelen wat je vandaag nodig hebt, dan kom je uiteindelijk altijd op de juiste plek uit. Echt waar. Of dat spannend is? Zeker. It’s a hell of a ride. Maar wel de mooiste van je leven. Laat los en laat je leiden. En verwonder je over wat er ontstaat, zo maar vanzelf onder je eigen ogen.
